Parijs-Roubaix vanuit de buik van het peloton
Twee dagen in het spoor van TeamTotalEnergies!
Dé wielerhoogmis van het jaar op een heilige feestdag! Wielerfans overal ter wereld keken al weken vol ongeduld uit naar wat opnieuw een legendarische editie van Parijs-Roubaix moest worden. En wat is er beter dan na de feestdis de koers samen met de hele familie op tv te volgen? Het wielerpeloton live zien passeren op legendarische kasseistroken als Carrefour de l’Arbre of Mons-en-Pévèle natuurlijk! We volgden tijdens het paasweekend twee dagen in het spoor van Team TotalEnergies voor, tijdens en na hun Roubaix. Lees en geniet mee van een blik achter de schermen tijdens ‘de Hel van het Noorden’.
Net zomin als Gent-Wevelgem echt in Gent start, gaat het startpistool in Parijs-Roubaix niet af in Parijs zelf, maar in Compiègne, een pittoresk stadje ten noordoosten van Parijs en vooral bekend van de vredesondertekening van de eerste wereldoorlog in een treinwagon.
Op weg naar Roubaix
In onze drie uur durende rit vanuit Antwerpen maken we een kleine omweg langs Gruson, een naam die je op het eerste zicht misschien niet veel zegt. De naam van ‘Carrefour de l’Arbre doet wellicht wél een belletje rinkelen. We houden halt aan de legendarische kasseistrook om een eerste keer de sfeer op te snuiven en zien honderden wielertoeristen de stenen trotseren met een pijnlijke grimas op hun gezicht. We voelen vanbinnen de pijn die zij voelen, maar zijn toch ook ergens heel blij om heel veel ‘Castelli’ en ‘Sportful’-fietsshirts te zien om de schouders van deze wielerhelden.
Bij Parijs-Roubaix geen startpresentatie net voor de koers zoals bij de voorjaarsklassiekers in Vlaanderen. Neen, in Frankrijk worden de renners in Compiègne al de dag op voorhand met veel tromgeroffel gepresenteerd aan het publiek. Noblesse oblige, de Fransen maken er een zoals altijd een echte show van. We komen rond de middag aan, aan het kasteel van Compiègne, een prachtige locatie waar de renners zich traditiegetrouw een laatste keer laten monsteren door de pers en de talrijk opgekomen fans. De zon doet haar best om de ster van de show te zijn, maar het zijn toch de renners die het hardste schitteren
Heel wat favorieten voor winst in Parijs-Roubaix passeren de revue en alle renners krijgen een warm en hartelijk applaus. De sfeer is geweldig en iedereen geniet met volle teugen. Bij de aankondiging van Team TotalEnergies gaan de decibelmeters een eerste keer de hoogte in bij de (licht chauvinistische) Franse fans. De Franse ploeg heeft met Anthony Turgis (voordien tweede in Milaan-Sanremo) een schaduwfavoriet in de rangen en is voor de thuisfans misschien wel de hoop op een eerste Franse zege in Roubaix sinds Frédéric Guesdon in 1997. Ook die andere kopmannen, Niki Terpstra (ex-winnaar in 2014) en Edvald Boasson Hagen, laten een ontspannen indruk achter op het podium en staan te blinken in hun Sportful-fietsoutfit. Dat belooft voor morgen! Na de ploegenpresentatie trekken we naar een Ibis-hotel net buiten het centrum van Compiègne. Corinne Souche, ‘Directrice des Opérations’ van de ploeg, wacht ons op met een wijntje in de hand. Het toont meteen de familiale en ongedwongen sfeer die er hangt binnen de ploeg. Nadat we worden voorgesteld aan de voltallige staf voelen we ons meteen thuis. Slechts één ding ontbreekt nog, maar wanneer we een korte rondleiding krijgen in de teambus krijgen ook wij de kans om ook onze dorst te lessen. Én de ploeg heeft aan alles gedacht, want voor hun Belgische gasten hebben de mecaniciens gezorgd voor een Belgische Leffe.
De avond valt
De avond verloopt gemoedelijk en we krijgen de kans om een babbeltje te slaan met heel wat mensen binnen de ploeg. Zo vertelt manager Jean-René Bernaudeau ons over de rijke en lange geschiedenis van het team en de toekomstplannen die hij voor ogen heeft. “Met de komst van Peter Sagan, Niki Terpstra, Maciej Bodnar en de nieuwe kledingsponsor Sportful onderstrepen onze sportieve ambities voor dit jaar én voor de toekomst”, aldus Jean-René. We mogen mee aan tafel schuiven met de ploeg voor het avonddiner. Geen ‘Moules-Frites’ helaas, wel dezelfde kost als de renners: kip en heel veel gezonde groeten. Wie in het spoor wil volgen van echte topatleten, moet natuurlijk ook leven als een echte topatleet. Aan tafel worden we begroet door osteopaat Marc Rousseau. Hij is morgen onze gids in de ‘Hel van het Noorden’. Zelf zit hij al meer dan acht jaar in de wielrennerij en die ervaring deelt hij graag met ons.
Er wordt gekeuveld en de staff drinkt meer dan één glaasje wijn. Anthony Turgis en Geoffrey Soupe besluiten nog even de armen los te schudden met een spelletje tafelvoetbal, maar wanneer het voor hen tijd is om onder de dons te kruipen, besluiten we het ook voor bekeken te houden. Morgen wacht namelijk een lange dag vol adrenaline. ‘s Ochtends worden we gewekt door het geroezemoes op de gang. Ook de jongens van Arkéa-Samsic, die in hetzelfde hotel slapen, hebben er duidelijk ook veel zin in. Aan de ontbijttafel zijn de zenuwen bij de renners van TotalEnergies duidelijk ook iets meer gespannen dan de dag voordien. Ze doen zich tegoed aan havermout, eitjes en heel wat andere calorieën die ze later op de dag ongetwijfeld goed zullen kunnen gebruiken in de ‘Hel’. Wij houden het bij wat yoghurt en een klein broodje met confituur. Je weet natuurlijk nooit wel effect de Franse kasseien zullen hebben op de maag. De verzorgers benadrukken ons dat we zeker nog een korte ‘pause pipi’ moeten inlassen voor vertrek en dan is het eindelijk zover. Met Marc aan het stuur van de ploegwagen trekken we in colonne naar de start.
En avant!
We verzamelen aan de start bij de teambus en merken nu pas wat de definitie ‘wielercircus’ echt inhoudt. Wat een massaspektakel! Terwijl de Sportful-logo’s van de renners die aan het opwarmen zijn, blinken in de zon, is het voor ons tijd om te vertrekken om het peloton voor te blijven. Eerste stop: Troisvilles. In Troisvilles ligt de eerste kasseistrook van de dag. Verzorger Marc parkeert de wagen tussen de wagens van de andere ploegen en begint meteen de drinkbussen te vullen met water en elektrolyten, geen overbodige luxe op een warme editie van Roubaix zoals vandaag. We stappen naar het einde van deze ‘secteur’ en moeten slechts vijf minuutjes wachten op de renners. Het is een Sportful-logo dat we als eerste zien opduiken aan de horizon, want Total-renner Geoffrey Soupe ment het peloton. Ook wij krijgen onze eerste middagmaaltijd binnen: een wolk van opwaaiend stof wordt onze mond ingeblazen. Het spektakel kan nu echt beginnen.
Spektakel is een understatement, want de adrenaline giert door ons lijf. “Wat moet dan wel niet voor de renners zijn”, bedenken we ons kort. We banen ons tussen de hectiek van de volgwagens naar onze eigen wagen en plaatsen zelf onze eerste tussensprintje. Het is namelijk van cruciaal belang dat we op tijd op onze tweede stop aankomen. Op elk moment kan een renner lek staan of kan hij met een technisch probleem kampen. Zoals in de echte koers: elke seconde in Roubaix telt. Van de ontspannen sfeer van de dag voordien is nu definitief geen sprake meer.
Hou je vast!
We moeten opnieuw voor het peloton uitkomen en dus neemt Marc het niet erg nauw met de verkeersregels. Aan 120 km/u banen we ons een weg tussen velden, door kleine dorpjes en over kleine binnenbaantjes. “Vasthouden” is de beste tip die we van Marc tot dusver al gekregen hebben. We komen gelukkig op tijd aan en worden bij onze tweede stop prompt gepromoveerd tot wielendrager van dienst. We vernemen dat Niki Terpstra voor het peloton uitrijdt en de ogen van Marc worden plaats wat groter. Het is mooi om te zien wat de liefde voor de koers en de passie voor het vak met een mens doen. Ook zelf worden we helemaal verliefd op de ‘hel’, zeker wanneer we ons begeven naar de legendarische strook van Mons-en-Pévèle. De renners zien dan wel af, maar wij genieten met volle teugen. We snappen steeds meer waarom wielerfans dit de allermooiste klassieker van het voorjaar vinden.
Voor TotalEnergies wordt het uiteindelijk niet de meest succesvolle Parijs-Roubaix. Anthony Turgis verdwijnt al snel uit koers na een val en Niki Terpstra wordt teruggeslagen. Dries van Gestel is uiteindelijk de renner van de ploeg die als eerste binnenkomt op de piste van Roubaix op een 24e plaats. Toch zijn ze niet helemaal ontevreden van hun dag, want de ploeg heeft aanvallend gekoerst, heeft zich getoond en heeft een aantal keer mooi in beeld gereden. “Daar zijn de sponsors altijd blij mee”, klinkt het. Aangezien we het aantal keer dat we Sportful in beeld hebben gezien onderweg niet op twee handen kunnen tellen, kunnen we dat alleen maar beamen. En wij keren moe maar voldoen huiswaarts na deze unieke ervaring.
Foto I Jered Gruber
